Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

"Χριστουγεννιάτικα Δώρα"












Χριστουγεννιάτικα Δώρα


Η Χριστιανική Δύση έχει δημιουργήσει μια πλούσια και φαντασμαγορική σκηνική παράδοση, γύρω από το "Πνεύμα των Χριστουγέννων". Πολύχρωμες εικόνες παντού με διάχυτο το λευκό του χιονιού, με νιφάδες να πέφτουν σε στολισμένα δεντράκια, ζωάκια, εξοχικά σπιτάκια, καμπανούλες και τον καλόκαρδο περ-Νοέλ ή Σάντα Κλάους, με το έλκηθρο του φορτωμένο ελπίδες και προσδοκίες. Γελαστά παιδικά προσωπάκια με μάτια γοητευμένα, δεν θα πάψουν μεγαλώνοντας, να αναζητούν κάθε χρόνο, αυτές τις μαγικές εντυπώσεις.

Οι δρόμοι γεμάτοι φώτα, αστέρια και γιρλάντες, οι βιτρίνες αστραφτερές, όλα όμορφα και γιορτινά, προσπαθούν να τονίσουν την ανάγκη όλων μας για περισσότερες εκδηλώσεις αγάπης.  

Τα Χριστούγεννα όμως, εορτάζονται πραγματικά, μόνο στην Εκκλησία. Εκεί όπου όλοι οι πιστοί μαζί, ενωμένοι στην κοινή χαρά της συμμετοχής τους στη λατρεία του Κυρίου μας, βιώνουν εκστατικοί το θαύμα της ενανθρωπίσεως Του. Όλες οι άλλες εκδηλώσεις, οι τεχνητές εικόνες τρυφερότητας και οι στολισμοί, πλαισιώνουν κοσμικά την ευφορία των ουσιαστικά εορταζόντων.

Τα Χριστούγεννα, πέρα από τις παιδικές αναμνήσεις και την ανταλλαγή εγκάρδιων ευχών, είναι η δική μας προσωπική ευκαιρία να ζήσουμε την πανηγυρική ατμόσφαιρα που επικρατεί στους Χριστουγεννιάτικους ύμνους, να προσέλθουμε σαν τους μάγους, σαν τους βοσκούς της Βηθλεέμ στη φάτνη του Θεού, που γεννιέται ανάμεσα μας και να του προσφέρουμε τα ταπεινά μας δώρα. Λίγη από τη δική Του αγάπη που αντανακλά στην καρδιά μας, την απόφαση να τον δεχθούμε με χαρά στη ζωή μας, τη λύπη μας για τον χρόνο που χάσαμε μελετώντας τα πρόσκαιρα.

Αν κοιτάξουμε λίγο ψηλά, το αστέρι θα μας οδηγήσει στο Σπήλαιο. Όχι σε έναν Θεό αυστηρό, κριτή της απιστίας μας. Ούτε στον Θεό διδάσκαλο, για να αντιληφθούμε την Αλήθεια των λόγων Του και τα λάθη μας ή στον Θεό σωτήρα, που θα θυσιαστεί για μας.
Αυτή τη νύχτα, θα μας οδηγήσει σε ένα βρέφος, ένα βρέφος γεμάτο φως, που ακτινοβολεί Αγάπη.

Η τόση Αγάπη, θα γίνει αργότερα διδασκαλία, θα αποτελέσει το πρότυπο, θα φθάσει στη θυσία. Όμως αυτή την Άγια Νύχτα, είναι μόνο Αγάπη. Είναι ένα βρέφος που προσφέρεται. Δεν νουθετεί κανέναν, δεν απαιτεί τίποτα, δεν διεκδικεί κάτι. Είναι μόνο Αγάπη. Είναι ο Θεός!

Κι εμείς; Θα παραμείνουμε ακόμα ψυχροί, αμέτοχοι, αδιάφοροι, απασχολημένοι, κουρασμένοι, λογικοί, διστακτικοί, ανασταλμένοι μπροστά στους Ουρανούς που ανοίγουν, στους αγγέλους που μας περιβάλλουν, στην αγαλλίαση που εισχωρεί στις ψυχές, στη θεία μέθη που περιλούει το πνεύμα; 

Δεν βλέπουμε την απάτη του σκεπτικισμού, τη μοναξιά του εγωκεντρισμού, την παγωμένη γροθιά της αντίθεσης που μας σφυροκοπά την καρδιά; Περιμένουμε τι;
Κάθε στιγμή μακριά Του, μας βυθίζει περισσότερο στην ψυχρή αδιαφορία, στην κατάθλιψη και στη δυστυχία. Σιγά-σιγά, ύπουλα, μα σταθερά.

Όταν την ίδια αυτή στιγμή, οι Ουρανοί και όλη η Οικουμένη συγκλονίζονται από την ανάσα του Θείου Βρέφους, που με το γλυκύτατο μειδίαμα Του, ακτινοβολεί ωραιότητα και αγιότητα. Ακτινοβολεί το Φως της Αγάπης Του και μας καλεί όλους, έναν-έναν προσωπικά, κοντά Του!

Χωρίς φόβο, χωρίς δισταγμό, ας ενωθούμε στην απόλυτη κοινωνία της Αγάπης Του!
Να αλλοτριωθούμε από την αίσθηση χαράς που μας πλημμυρίζει, να μετατρέψουμε την πληρότητα αυτή σε πράξη, σε τρόπο ζωής!

Και να ψάλλουμε, μέσα από τα βάθη της αναγεννημένης ύπαρξης μας:
  "Χριστός γεννάται, δοξάσατε
    Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε 
     Χριστός επί γης, υψώθητε!"



Μ Ψ









Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου