"Ο ξυλουργός"

«Ένας ηλικιωμένος ξυλουργός κόντευε να βγει στη σύνταξη και είπε στο αφεντικό του τα σχέδια του για να σταματήσει τη δουλειά και να ζήσει πια ξεκούραστα με τη γυναίκα του. Ο εργολάβος του στεναχωρήθηκε που θα έφευγε ένας τόσο καλός μάστορας και ρώτησε τον ξυλουργό αν θα μπορούσε να του στήσει ένα τελευταίο σπίτι, σαν προσωπική του χάρη.

Ο ξυλουργός δέχθηκε, όμως καθώς περνούσε ο καιρός γινόταν φανερό πως αν και ήταν εξαιρετικός τεχνίτης, δεν δούλευε πια με την καρδία του. Χρησιμοποιούσε υλικά κατώτερης ποιότητας και έκανε επιπόλαιη δουλειά. Ήταν φυσικά, ο χειρότερος τρόπος για να τελειώσει μια καριέρα γεμάτη αφοσίωση και επιτυχίες.

Όταν τελείωσε το έργο, ήρθε ο εργολάβος να παραλάβει το σπίτι. Χωρίς κανέναν έλεγχο όμως, παρέδωσε το κλειδί της εισόδου στον ξυλουργό και του είπε :

«Αυτό το σπίτι είναι δικό σου, είναι ένα δώρο από μένα για σένα.»

Ο ξυλουργός έμεινε άναυδος! Τι κρίμα! Αν ήξερε πως έχτιζε το δικό του σπίτι, θα το είχε κάνει εντελώς διαφορετικά... »

Το ίδιο συμβαίνει και με μας. Χτίζουμε τη ζωή μας, μέρα με την μέρα, πολύ συχνά μη κάνοντας το καλύτερο που μπορούμε.

Ο καθένας μας είναι ο ξυλουργός της ζωής του. Κάθε μέρα βάζουμε μια πρόκα, τοποθετούμε άλλη μια τάβλα ή ορθώνουμε έναν τοίχο. Οι καθημερινές προθέσεις και επιλογές μας, χτίζουν το δικό μας «σπίτι».

Γι’ αυτό να εργάζεσαι πάντα με συνέπεια! Να ζεις την κάθε στιγμή σου, σωστά. Όχι για τους άλλους. Πρόκειται για τη δική σου ζωή!

*  logia-tou-aera.bogspot.gr [epex.]

Share