Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

"Τι περιμένεις; "






π. Λίβυος

"Από τον Σταυρό δεν κατεβαίνουμε, αλλά μας κατεβάζουν... "


Εγώ θα στο πω απλά και ανθρώπινα, στο δικό μου πνευματικό επίπεδο που είναι χαμηλό και γήινο, γιατί κουράστηκα από τις υψηλές αναλύσεις.

Μην περιμένεις η ζωή να σε ρωτήσει, εάν και πόσο αντέχεις.
Μην περιμένεις να βρεθούνε οι τέλειες συνθήκες, για να πεις θα ζήσω.
Μην περιμένεις να διαμορφωθούν οι ιδανικές καταστάσεις, για να γελάσεις.

Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο πατέρα ή μάνα, για να μην έχεις τραύματα.
Μην περιμένεις να βρεις τον τέλειο σύζυγο, γιατί απλά δεν θα βρεις ποτέ.
Μην περιμένεις να κάνεις τα τέλεια παιδιά, γιατί απλά δεν υπάρχουν.

Μην περιμένεις να συναντήσεις τους τέλειους φίλους, γιατί ούτε εσύ είσαι.
Μην περιμένεις να δουλέψεις στην ιδανική δουλειά, γιατί θα μείνεις άνεργος.
Μην περιμένεις να σηκώνεσαι κάθε πρωί και να λες, "ουάου, θα πάω για δουλειές....." Ξέχνα το.


Μην περιμένεις να βρεις το τέλειο σπίτι, για να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα.
Μην περιμένεις να έχεις την τέλεια παρέα, για να πας έναν περίπατο.
Μην περιμένεις να δοθούν όλες οι απαντήσεις, για να σταματήσουν οι ερωτήσεις.

Μην περιμένεις να δεις τον Θεό, σαν ον που κατεβαίνει από τους ουρανούς ή σαν χέρι που βγαίνει από το υπερπέραν. Απλά δεν θα συμβεί και θα χάσεις και την ευκαιρία να τον συναντήσεις στην καθημερινότητα σου.

Μην περιμένεις να βρεις τον αναμάρτητο και τέλειο πνευματικό, γιατί απλά δεν υπάρχει.
Και όπου νομίζεις ή σε έπεισαν ότι τον είδες, φεύγα μακριά, είναι της φαντασίας σας.


Γενικά στη ζωή αυτή, δεν υπάρχουν τέλειες καταστάσεις, τέλειες συνθήκες, τέλεια πρόσωπα. Αυτά, μετά το πέρας της εδώ παράστασης.
Οπότε συμφιλιώνομαι με την αδυναμία μου, την ατέλεια του άλλου και του κόσμου που με περιβάλει και ζω όπως μπορώ και όσο μπορώ, με δοξολογία και ευχαριστία.

Δεν μπορείς πάντα; ναι, αλήθεια είναι!! Ούτε εγώ μπορώ. Κανείς δεν τα καταφέρνει πάντα, και είναι καλά. Ακόμη και οι άγιοι έχουν τις κακές μέρες και περιόδους τους.

Αλλά δεν τρελαίνομαι σε αυτές τις φάσεις, δεν αυτομαστιγώνομαι, δεν χάνω την ψυχραιμία μου, ούτε βιάζομαι να φύγει το κακό που με βρήκε.

Κυρίως δεν λέω όλη μέρα γιατί και γιατί; Μαααα... και δώστου γιατί;
Απλά καλέ μου φίλε, μέχρι να μάθεις το γιατί, θα έχει τελειώσει η ζωή..... ....!!!




[2φΑ]









Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου