"Μαρτύριον Ορθοδοξίας "

Ο ορθόδοξος χριστιανός μπροστά στο κάτοπτρο της Κυριακής της Ορθοδοξίας

του Κωνσταντίνου Κορναράκη

[…. ]

Η ημέρα, λοιπόν, της Κυριακής της Ορθοδοξίας είναι δυνατόν να κατανοηθεί μόνο μέσα από την προοπτική του συνεπούς και ακλινούς πνευματικού αγώνα. Και ο όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης χρησιμοποιούσε την έκφραση "μαρτύριον Ορθοδοξίας", επιχειρώντας να ταυτίσει την ακρίβεια της πίστεως με το μαρτύριο υπέρ αυτής.

Ο χριστιανός προσδιορίζεται ως ορθόδοξος μέσα από την προσευχή και την ταπείνωση (ως μητέρα των υπολοίπων αρετών), γιατί όποιος προσεύχεται, μετέχει στη χάρη του Θεού και αυτό σημαίνει ότι προάγεται στη θεολογία, ως κοινωνίας Θεού και ανθρώπου, ακόμη και αν στερείται των ειδικών σπουδών.

Ο απόλυτος χαρακτήρας της Ορθοδοξίας της Εκκλησίας.

Είναι λοιπόν προφανές ότι η Εκκλησία κατά την Α΄ Κυριακή των Νηστειών προβάλλει την ημέρα της Ορθοδοξίας, καλώντας τον άνθρωπο να εισέλθει σε εσωτερική διαλεκτική με τον εαυτό του, ώστε να αποκτήσει επίγνωση, του εάν μετέχει της ακρίβειας της πίστεως ή αξιολογεί την πίστη υπό το πρίσμα του δικού του θελήματος.

Διότι ο τρόπος που παραδίδεται η ορθόδοξη πίστη, κατά το Συνοδικό της Ορθοδοξίας, είναι ο τρόπος να υπάρχει η Εκκλησία.
Οι προφήτες «είδον», οι απόστολοι «εδίδαξαν», η Εκκλησία μας «παρέλαβε», οι διδάσκαλοι «εδογμάτισαν», η Οικουμένη «συμπεφρόνηκεν».

Επομένως το κάθε μέλος της Εκκλησίας, πεπαιδευμένο ή απλούν, δεν υποτάσσεται με βασανιστικό τρόπο σε απαρχαιωμένες αξίες και ιδανικά, αλλά εν ταπεινώσει βιώνει την αλήθεια ως ένταξή του στην μακραίωνη αλυσίδα που έχει ως αφετηρία της τους Δικαίους του Θεού και συνεχίζει με τους Προφήτες, τους Αποστόλους, τους Πατέρες και τις Συνόδους της Εκκλησίας.

Κάθε μέλος της Εκκλησίας, οφείλει εν υπακοή να εντάσσει τον εαυτό του στην Παράδοση αυτή και εντέλει να καθίσταται μέρος αυτής.

Κατ’ αυτό τον τρόπο, η διδασκαλία της Εκκλησίας παραδίδεται στον εκάστοτε φορέα της «ανόθευτη» και κατά τον ίδιο επίσης τρόπο (παραλαβή-παράδοση), αυτός οφείλει να τη διαφυλάξει «ανόθευτη», ώστε κατά την ώρα της διαδοχής, να την παραδώσει ακεραία και αλώβητη στους μαθητές του, υπό την ευρεία ή την στενή έννοια.

Ακριβώς, η εν ταπεινώσει εγκατάλειψη κάθε ναρκισσιστικής βεβαιότητας ότι το μέρος (ο πιστός) μπορεί να διεκδικεί την αλήθεια (την οποία κηρύσσει η Εκκλησία, δηλαδή το Όλον), εγγυάται την ανανέωση της Παραδόσεως και τη βεβαιότητα ότι η Ορθοδοξία είναι απόλυτη, διότι αποτελεί τον μόνο τρόπο υπάρξεως για τον Χριστιανό.

Διότι το μέλος της Εκκλησίας που ματώνει (θυσιάζοντας πάντα το θέλημά του για να μην παρασυρθεί από τους ψιθύρους που τον προτρέπουν να υπερυψωθεί ως Θεός!) για να λάβει πνεύμα, μεταγγίζει αυτή τη βιωματική του πείρα στο Σώμα της Εκκλησίας και τότε η ανανέωση είναι ουσιαστική και όχι υπόθεση σχεδίου εργασίας.

Και διότι ο ίδιος έχει προηγουμένως καταστήσει τον εαυτό του μαρτύριον Ορθοδοξίας!

entoytwnika – [2fA]

Share