"Πάτερ Άγιε.. '

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ  318 ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΤΗΣ  Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΉΣ ΣΥΝΟΔΟΥ  -  [ΝΙΚΑΙΑ ΒΙΘΥΝΙΑΣ,  325 μΧ]

Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. 

Η σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Μεγάλου Κωνσταντίνου, κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του.

Διακριθείσες μορφές της συνόδου ήταν:
Ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Άγιος Σπυρίδων, ο Άγιος Νικόλαος, κ.α.

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. 

Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως ομοούσιον τω Θεώ Πατρί.

Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Επίσης καθορίστηκε η κοινή ημέρα εορτασμού του Πάσχα και αποφάσισε ορισμένους ιερούς Κανόνες.

Στο ιερό Ευαγγέλιο της Κυριακής των Αγίων Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου του 325, ακούμε ένα τμήμα της λεγομένης αρχιερατικής προσευχής του Κυρίου μας. 

Μιας προσευχής συγκλονιστικής, που έκανε ο Κύριος μας μπροστά στους μαθητές του, την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ.

Εκεί στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, μετά το Μυστικό Δείπνο ο Κύριος, αφού ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, είπε:

- "Πάτερ, ήλθε η ώρα να θυσιασθώ για τη σωτηρία του κόσμου. Δέξου τη θυσία μου αυτή και δόξασε τον Υιό σου, για να Σε δοξάσει και ο Υιός σου, για να λυτρώσει όσους πίστεψαν σ’ Αυτόν και να τους προσφέρει την αιώνια ζωή.
Και αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν οι πιστοί Εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό και Εμένα που με έστειλες στον κόσμο.

Εγώ Σε δόξασα πάνω στη γη. Και με τη θυσία που θα προσφέρω σε λίγο πάνω στο σταυρό, ολοκλήρωσα τελείως το έργο που μου έδωσες να επιτελέσω. 

Και τώρα που θα φύγω από τον κόσμο αυτό, δόξασέ με και ως άνθρωπο εσύ, Πάτερ, με την δόξα την οποία είχα κοντά σου, πριν να δημιουργηθεί ο κόσμος."

Στη συνέχεια της αρχιερατικής του προσευχής ο Κύριος προσεύχεται για τους μαθητές του και για όλους του πιστούς:

- "Πάτερ άγιε, εγώ φανέρωσα το όνομά Σου στους ανθρώπους που μου εμπιστεύθηκες. 

Απεκάλυψα σ’ αυτούς τις αλήθειες που μου έδωσες. Και αυτοί δέχθηκαν τον λόγο σου και πίστεψαν ότι όλα όσα έχω από Σένα προέρχονται και ότι εγώ από Σένα γεννήθηκα.

Την στιγμή αυτή Σε παρακαλώ για εκείνους που μου έδωσες. 

Εγώ δεν θα είμαι πλέον σωματικώς στον κόσμο. Αυτοί όμως θα είναι. 

Όσο ήμουν μαζί τους, τους φύλαξα.

Πάτερ άγιε, φύλαξέ τους με την πατρική σου δύναμη, ώστε να παραμείνουν ενωμένοι μαζί μου και μεταξύ τους. Να είναι ενωμένοι, όπως κι εμείς είμαστε ένα."

monipetraki – [2fA]

Share