"Άντρες "

-  Από τη Μαλβίνα

«… Για τι θες να μιλήσουμε; Για τσάντες ή για άντρες; 

Μην απαντάς: Άντρες.
Εσένα τι συνειρμό σου κάνει το λήμμα άντρας; 

Άντρας είναι ένας, ο άντρας μου, λέω. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.

- Τον άντρα δεν τον πιάνουν κότσο εκεί που πιάνουν εσένα. 

Σου λέει: "Άσε θα πάω εγώ να τους μιλήσω". 

Ακόμα και αν είναι ενάμιση μέτρο άντρας, πρέπει να σου δημιουργεί τη βεβαιότητα πως μπορεί και να τους δείρει για σένα στην εφορία.

... Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα.
Αυτή είναι ίσως, η πιο φεμινιστική αρχή.

Κάθεσαι και κάνεις νύχι.
Ο σωστός άντρας έρχεται με τα χαρτιά από την τράπεζα και σου λέει: "Εδώ υπόγραψε." 

(Γιατί ξέρει και σωστά ελληνικά, δεν τον πήραμε τυχαία).

Εκείνη την ώρα -καταλαβαίνεις, δεν καταλαβαίνεις- σαν να σου δίνει ένα υποχθόνιο σήμα, ώστε να αρχίσεις να κάνεις γυναικεία: 

"πού να υπογράψω; Εδώ; Κάτσε να στεγνώσει πρώτα το νύχι.. "

Τότε ο σωστός άντρας θα πει: "Άσε καλύτερα. Υπογράφω εγώ. 

Και θα γίνει πλαστογράφος... Το κάνει για να μην χαλάσεις το πεντικιούρ; 

Επειδή σε περνάει για ηλίθια; Επειδή αταβιστικά κάτι τον σπρώχνει;

Το συμπέρασμα είναι: αυτή η κατάσταση σε βολεύει. 

Άρα ο άντρας είναι ο σωστός. 

Βεβαίως, να μη σε ξεγελάω, όλα αυτά τα πρακτικά μπορώ να τα κάνω και μόνη μου. 

Αλλά είναι αυτή η άχαρη διανομή, η διανομή που ονειρεύτηκα; 

"Πού προχωράς μέσα στο πλήθος, χλομή, γκρίζα γυναίκα, που κανείς δεν σε φροντίζει;"

Άντρας είναι αυτός που σου διασφαλίζει μια τέτοια γυναικεία, προστατευμένη ζωή, ώστε αν χρειαστεί, να την αφηγηθείς στη μάνα σου και να μην ντραπείς, να μη σε λυπηθεί, να μην ανησυχήσει.»

athensvoice – [2fA]

                                               

Share