Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

"Νίκος Κούνδουρος "




Νίκος Κούνδουρος  [1926 - 2017]
-  Ανήσυχος, ασυμβίβαστος, με εικαστικό ταλέντο και γνώσεις
έντονη και εκρηκτική προσωπικότητα


«Η αλήθεια είναι πως γεννήθηκα στην Αθήνα, σε κάποια από τις κλινικές της εποχής, αλλά ο πατέρας και η μάνα μου, από ατελείωτες γενιές τους Κρητικοί, δεν το ανέχονταν να πολιτογραφηθώ Αθηναίος. 
Με πήραν τυλιγμένο σε μία πάνα, με πήγαν στην Κρήτη και βρέθηκα γραμμένος στα δημοτολόγια του Δήμου Αγίου Νικολάου με αύξοντα αριθμό 6 του έτους 1926.

Έτσι σφραγίστηκε η παρουσία μου σ’ αυτόν τον κόσμο
- με ένα πλαστογραφημένο πιστοποιητικό Κρητικού. 
Κατά κάποιο τρόπο έζησα ένα μέρος της ζωής μου μέσα σε προνόμιο.

Υπήρξα γόνος μιας μεγαλοαστικής οικογένειας και μεγάλωσα ως χαϊδεμένο παιδί, ακόμα και στην Κατοχή. 
Όταν η Ελλάδα θρηνούσε χιλιάδες νεκρούς από πείνα, εμείς ως εύπορη Κρητική οικογένεια τα είχαμε όλα.

Τελευταία χρονιά του πολέμου άλλαξε και η ζωή μου, όταν εντάχθηκα σε μια αριστερή οργάνωση, με τη συμμετοχή μου στον ένοπλο αγώνα που ονομάστηκε Αντίσταση.
Τραυματίστηκα με τρεις σφαίρες στο πόδι. 
Γλίτωσα από την εκτέλεση γιατί με πέρασαν για Άγγλο, έτσι όπως ήμουν ξανθός με γαλανά μάτια… »

….

«Η μνήμη, χαλαρή, κάνει τα πάντα να σμίγουν σε μια γιορτή, απρόσιτη στους άλλους, στημένη μόνο για μένα.

Αφήνω μια εικόνα και πιάνω μιαν άλλη που θα την αφήσω κι αυτή στη μέση, σαν τα ριζίτικα τραγούδια της Κρήτης που οι τραγουδιστάδες δε λένε ποτέ τον τελευταίο στίχο, γιατί κάθε τέλος σέρνει μαζί του θλίψη. 

Τις αγάπες, τους έρωτες, τα πείσματα, τις προδοσίες, τους φίλους, τους φόβους. 
Και τέλος το θάνατο. 
Το θάνατο των άλλων και το θάνατο το δικό σου».



tvxs – [2fA]






Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου