"Σε τι χρησιμεύει; "

Nuccio Ordine  -  "Η χρησιμότητα του άχρηστου"

Ούτε που δίνουμε πλέον σημασία όταν, μπροστά σε κάθε μικρή καθημερινή επιλογή μας, κάποιος μας ρωτήσει "σε τι χρησιμεύει": 

Σε τι άραγε χρησιμεύει να διαβάσεις την Οδύσσεια ή ένα ποίημα της Σαπφούς; 

Σε τι άραγε χρησιμεύει να μελετήσεις λατινικά και ελληνικά; 

Σε τι άραγε χρησιμεύει να ακούσεις Mozart;

Σε τι άραγε χρησιμεύει να επισκεφθείς τον Παρθενώνα; 

Σε τι χρησιμεύει να δεις το ηλιοβασίλεμα από τον υπέροχο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο; 

Σε τι χρησιμεύει να θαυμάσεις τον πίνακα του Cezanne "Οι χαρτοπαίκτες";

Σ’ αυτές τις παράλογες ερωτήσεις είχε ήδη απαντήσει εξαίρετα ο Αριστοτέλης σ’ ένα του απόσπασμα από το έργο "Μετά τα φυσικά". 

Σε όποιον τον ρωτούσε "σε τι χρησιμεύει η φιλοσοφία" απαντούσε ότι η φιλοσοφία "δεν χρησιμεύει" και δεν "κάνει εκδούλευση", διότι είναι μια επιστήμη αυθύπαρκτη που διδάσκει τον δρόμο προς την ελευθερία, ακριβώς όπως ένας ελεύθερος άνθρωπος "υπάρχει για τον εαυτό του και όχι για κάποιον άλλον". 

Ομοίως, την πιο έξυπνη απάντηση στην ανόητη ερώτηση, όποιου ακόμη από τους μαθητές μας ζητά στις μέρες μας να του πούνε "σε τι χρησιμεύει σήμερα η εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών" μπορούμε να τη βρούμε στο ιστόρημα της Marguerite Yourcenar, "Αδριανού Απομνημονεύματα".

Σ’ έναν συγκινητικό στοχασμό αφιερωμένο στο μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός– εκλεπτυσμένος διανοούμενος και φιλότεχνος – έπλεξε το εγκώμιο της ελληνικής γλώσσας με αυτά τα λόγια:

«Αγάπησα αυτή τη γλώσσα για την εύρωστη πλαστικότητα της, για το πλούσιο λεξιλόγιο της, που η κάθε λέξη πιστοποιεί την άμεση και διαφορετική επαφή της με τις αλήθειες, και γιατί ότι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο, έχει ως επί το πλείστον λεχθεί σ’ αυτή τη γλώσσα.

Με τα λατινικά κυβέρνησα την αυτοκρατορία μου. 

Ο επιτάφιος μου θα χαραχτεί στα λατινικά στον τοίχο του μαυσωλείου μου στις όχθες του Τίβερη, αλλά ελληνικά έχω σκεφτεί και ζήσει.»

lecturesbureau – culturenow

[2φΑ]

Share