Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

"Ο κύκλος του νερού "





του Ν. Ζυγομαλά
-  από τους ΚΑΡΑΒΟΛΑΤΡΕΣ


Η βροχή έπεφτε και σχημάτιζε ομόκεντρους κύκλους στη θάλασσα.
Αναπολούσα τις πράσινες θάλασσες των Ωκεανών,
τις θάλασσες όλων των αποχρώσεων του μπλε
μέχρι αυτή του μπλε του κοβαλτίου.

Τις διάφανες θάλασσες στις ακτές των νησιών της Καραϊβικής,
την καφέ λασπωμένη θάλασσα στις εκβολές του Αμαζονίου
και των μεγάλων ποταμών.

Αναπολούσα τη σκούρα γκρι θάλασσα στη βαριά συννεφιά,
τη μαύρη θάλασσα της νύχτας
με τη χρυσή γραμμή της αναδυόμενης πανσελήνου πάνω της,
που έφτανε μέχρι το πλοίο.

Την πορφυρή θάλασσα λίγο μετά το λυκαυγές
και λίγο πριν το λυκόφως στις ζέστες της αραπιάς.
Την κιτρινωπή θάλασσα του μουντού πρωινού.

Σκεφτόμουν πως από κάποιες από αυτές τις θάλασσες, ανυψώθηκε ο αέρας
και ψύχθηκε, και έγινε σταγονίδια-νέφη που έτρεχαν στον ουρανό
και που τώρα δα βάρυναν και υπερνίκησαν την αντίσταση του αέρα
και έγιναν βροχή για να γυρίσουν σε μένα και πίσω στη θάλασσα
για να σιγομουρμουρίσουν το παράπονο της ψυχής.

Εγώ δεν θα γύριζα ποτέ πια πίσω στη θάλασσα,
και οι εικόνες του κόσμου δεν θα ξανάρχονταν ζωντανές.



fb – Captain Nick

                                            





Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου