Ίδιος ο Μάης..

ΙΔΙΟΣ Ο ΜΑΗΣ

Κρινάκια μωβ αγριολούλουδα
ρείκια θυμάρια ανθισμένα
εξαίσιοι θάμνοι εύοσμοι
σε φόντο γαλανό, βαθύ γαλάζιο
μπλε στης θάλασσας τις αναμνήσεις

Θα ξημερώσει πάλι
ο ουρανός τη μέρα του
ο ήλιος του Μάη θα ξετρυπώσει
τη ζωή που κρύφτηκε
σε μια αγκαλιά σφιχτή κι αμίλητη

Θαρρώ πως είδα έναν άγγελο·
άγγελος ήταν, το ’νοιωσα,
πρόλαβα με την άκρη του ματιού
κι άγγισα λίγο τη φτερούγα του
την άπιαστη στιγμή που έστριβε
στο φως μαζί σου

Δεκατέσσερις, εικοσιτέσσερις…
ίδιος ο Μάης τρυφερός σκληρός
με πληγωμένη ξανά την
ομορφιά του, κλείνει τις πόρτες
τις οικείες κι ανοίγει διάπλατα
διόδους μυστικές λευκές
κι απάτητες…

Μ Ψ

                                             

Share